Spreken in het openbaar is een kunst. En wie beheerst deze kunst beter dan een dominee die wekelijks inspireert met zijn preek? Ik ging op zoek naar het geheim van een goede voordracht. Ik vroeg het Joost Röselaers, predikant van Vrijburg in Amsterdam-Zuid, na afloop van de kerkdienst.
Veel mensen vinden spreken in het openbaar heel spannend. Maar u doet het heel vaak. Is het nog spannend voor u?
“Het hangt een beetje van de setting af. Zo’n zondagsdienst, dat is vertrouwd. Maar ik moest laatst voor een groep jongeren over geloof en politiek praten aan een ronde tafel, dan weet je niet hoe je je moet voorbereiden. Dat moet je dan aanvoelen. Hier weet ik hoe het gaat, heb ik alles op papier en kan ik het volgen. Dan kan ik me ook meer richten op andere zaken zoals stiltes en of ik de mensen mee heb.”
Ik vond de stiltes in uw verhaal erg mooi. Hoe gebruikt u stilte?
“Ik schrijf het op als ik denk: hier moet ik even een stilte laten vallen. Maar ook na een zin, als ik denk, hier moeten ze verder over doordenken. Of als ik de aandacht terug wil. Stilte heeft ook wel iets van: hé, wat gebeurt er nu.”
Wat is voor u de grootste uitdaging, als u moet spreken?
“Ik werk vooralsnog niet met beamers, dus ik moet het echt van het woord hebben. Je vraagt wel wat van mensen om een kwartier lang aandachtig te luisteren. De grootste uitdaging is om die mensen vast te houden. Hoe kun je je verhaal zo in elkaar zetten en zo contact maken, dat je mensen meekrijgt. Dat ze niet afhaken na een paar minuten.”
Wat is dan uw geheim? Hoe doet u dat?
“Veel bezig zijn met het verhaal. Ik ben er uren mee bezig: aanpassingen, herschrijven. En ook in de voordracht: sneller praten, zachter praten, stiltes laten vallen, mensen goed aankijken.”
Hoe bouwt u een goed verhaal op?
“Je moet weten wat je wilt zeggen, waar het belang zit. En daar moet je naartoe werken.”
Wil je dominee Joost Röselaer een keer zien spreken? Kijk op www.röselaers.nl voor een overzicht van de diensten waar hij voordraagt.