In 2011 ging de charismatische Democraat Anthony Weiner de mist in - hij plaatste per ongeluk een foto van zijn weiner in een boxershort op Twitter en deze foto ging in een mum van tijd viral. Toen Anthony Weiner diep door het stof ging en eigenlijk niet verder kon zinken, maakte hij een opmerkelijke move. Hij ging in zee met 2 documentairemakers…
Het idee: een documentaire over de comeback van Anthony Weiner Anthony Weiner staat bekend als de ruzieschopper op Fox News, maar ook als de man die twaalf jaar lang de longen uit zijn lijf schreeuwde in het congres. Na de Weinergate besloot de beste man af te treden. Inmiddels nagelde het publiek hem zonder mededogen aan de schandpaal. Toch besloot Weiner zijn politieke ambities niet aan de kant te schuiven. Zijn imago kon een boost gebruiken en daarom opende hij de deuren voor twee documentairemakers: Elyse Steinberg en Josh Kriegman. Steinberg en Kriegman kregen de kans om de comebackpoging van Weiner als “fly on the wall” te volgen. En dat deden ze.
Weiner’s wederopstanding
In 2013 haalde Anthony Weiner genoeg geld op voor zijn campagne in de race van burgemeester van New York. Het gaat goed met zijn campagne; inwoners van New York zijn dol op hem en ook de pers volgt Weiner op de voet tijdens zijn kandidatuur. Als Democraat komt hij op voor de middenklasse en belooft hij New York weer terug te geven aan de middenklasse. Tijdens debatten steekt Weiner zijn mening niet onder stoelen of banken en lijkt pure idealisme zijn grootste drijfveer. Voor even denk je te kijken naar een documentaire over de wederopstanding van Weiner. Maar op het moment dat je denkt dat Weiner de wind in de zeilen heeft, lijkt niets minder waar…
Weiner’s ondergang
Nieuwe onthullingen duiken op van pikant sms-verkeer tussen Anthony Weiner (oftewel “Carlos Danger”) en jonge meisjes. De documentaireploeg blijft hem intussen op de voet volgen en Weiner blijft dat toestaan. De film laat interessant beeldmateriaal zien die de kijker een onthullende blik geeft in de campagne-keuken van Weiner. We zien hoe de politicus alles op alles zet om eervol uit de race te komen, maar ook zien we hoe zijn vrouw Huma Abedin, sinds 2009 de rechterhand van Hillary Clinton, haar waardigheid probeert te behouden. Huma lijkt murw geslagen toen ze na de sexting-schandalen in een persconferentie stapt en het volgende zegt: “ik houd van mijn man, en ik vergeef hem”. De bovenmenselijke inspanning van Huma om zichzelf groot te houden en haar man bij te staan is weerzinwekkend.
Geen politicus ontkomt aan de media
De documentaire is op veel vlakken inzichtelijk. Toch is het meest intrigerende aan de documentaire de rol van de media in verkiezingstijd. Zo komt sterk naar voren hoe de media alleen nog maar gericht lijkt te zijn op het bespelen van het publiek. Het lijkt een waar mediacircus waar geen einde aan lijkt te komen: columnisten gaan los op het voorval, krantenkoppenmakers laten zich van hun meest creatieve kant zien en de pers verliest Weiner voor geen seconde uit het oog. De huidige rol van media in verkiezingstijd heeft iets bitters. Personages worden plat gemaakt en verhalen worden gesimplificeerd. Kortom, de film werpt twee belangrijke vragen op: hebben de media een verantwoordelijkheid bij het neerzetten van een publiek figuur? Zo ja, wat voor verantwoordelijkheid hebben de media dan?
De kranten lieten zich van hun “beste” kant zien. Hebben media verantwoordelijkheid voor de teloorgang van Anthony Weiner?